Procedury celne w transporcie – dlaczego ich znajomość jest kluczowa dla spedytora?
Procedury celne w transporcie wykonywane są zazwyczaj przez agentów celnych. Wiedza o nich przydaje się jednak także spedytorom międzynarodowym. Znając podstawowe procedury celne, łatwiej jest zaplanować transport towarów, które wymagają dokonania odpraw celnych.
Czym jest procedura celna?
Procedury celne to zbiór reguł dotyczących postępowania w sprawach celnych o charakterze urzędowym. Od czasu wstąpienia Polski do Unii Europejskiej w 2004 r. procedury celne w transporcie na terenie Wspólnoty przestały obowiązywać. Wynika to z faktu, że całe terytorium Unii Europejskiej stanowi wspólny obszar celny. W związku z tym procedury celne w transporcie międzynarodowym dotyczą towarów wprowadzanych lub wyprowadzanych z terenu państw członkowskich. Mowa tu np. o przesyłkach importowanych ze Stanów Zjednoczonych, Chin, Szwajcarii czy Wielkiej Brytanii.
Przeczytaj także:
Jakie są procedury celne?
W wyniku procedur celnych towar importowany na teren dowolnego kraju należącego do Unii Europejskiej podlega dopełnieniu stosownych formalności. W efekcie tych czynności naliczane są należności celne oraz często podatek VAT. Ile jest procedur celnych? Najczęściej wymienianych jest siedem procesów, które przedstawiamy poniżej.
Procedura dopuszczenia do obrotu
Procedura celna dopuszczenia do obrotu stosowana jest w przypadku importu towarów nieunijnych na teren Unii Europejskiej. Celem tego procesu jest nadanie przesyłce nieunijnej statusu celnego towaru unijnego. Przeprowadzenie procedury celnej związanej z dopuszczeniem do obrotu wymaga stosowania środków polityki handlowej oraz dopełnienia formalności, a także wniesienia opłat takich jak m.in. należności celne przywozowe. Objęcie towaru procedurą dopuszczenia do obrotu wymaga pisemnego zgłoszenia celnego w formie papierowej lub elektronicznej.
Procedura wywozu
Procedura celna wywozu umożliwia wyprowadzenie towaru unijnego poza obszar celny Wspólnoty Europejskiej. W celu dopełnienia formalności konieczne jest dokonanie zgłoszenia wywozowego w formie elektronicznej za pomocą systemu AES/ECS2. W ten sposób przeprowadzane są procedury uproszczone celne, a także zgłoszenia standardowe.
Procedura tranzytu
Procedura celna tranzytu dotyczy towarów przewożonych przez terytorium kraju podczas transportu ładunków pomiędzy innymi państwami. Odcinek przewozu przebiegający przez terytorium kraju trzeciego to właśnie tranzyt. Warto pamiętać, że kraje członkowskie Unii Europejskiej korzystają ze swobodnego przepływu towarów, więc zwolnione są z obowiązku dopełniania wspomnianych formalności celnych. Z kolei tranzyt towarów pochodzących spoza obszaru UE może przebiegać w m.in. w formie procedury celnej tranzytu unijnego/wspólnego (T1/T2) lub z zastosowaniem karnetu TIR.
Przeczytaj także:
Procedura składowania celnego
Procedura składowania celnego bywa nazywana także procedurą składu celnego. Niezależnie od przyjętej nazwy proces ten polega na składowaniu towarów nieunijnych we wskazanym i specjalnie dostosowanym do tego miejscu (składzie celnym) bez potrzeby opłacania cła i podatków natychmiast po przywozie. Procedury celne umożliwiają także reeksport towarów ze składu celnego także bez konieczności dopełniania dodatkowych formalności lub wnoszenia opłat celnych bądź podatkowych.
Procedura uszlachetniania czynnego
Omawiając procedury specjalne celne, nie można zapomnieć o procedurze uszlachetniania czynnego. Proces ten polega na czasowym przywożeniu na teren Unii Europejskiej towarów nieunijnych w celu przetwarzania, takiego jak montaż, obróbka lub naprawa. W przypadku tego typu operacji nie ma obowiązku wnoszenia należności celnych czy podatkowych.
Procedura uszlachetniania biernego
Kolejną procedurą specjalną celną jest uszlachetnianie bierne. W przypadku tego procesu towary unijne wywożone są poza wspólny obszar celny w celu dokonania obróbki, montażu lub napraw. Następnie towar trafia z powrotem na teren Unii Europejskiej i możliwe jest skorzystanie z całkowitego lub częściowego zwolnienia z należności celnych.
Procedura odprawy czasowej
Procedura odprawy czasowej polega na wwiezieniu towarów nieunijnych na teren Wspólnoty na pewien czas bez wnoszenia opłat celnych przywozowych całkowicie lub częściowo. Rozwiązanie to służy m.in. firmom, które nie mają siedziby na terenie Unii Europejskiej, ale chciałyby zaprezentować swoje produkty np. na targach. Z procedury odprawy czasowej mogą korzystać także firmy mające siedzibę na terenie Unii, które chcą czasowo użytkować nieunijne towary np. w celu testowania próbek.
Co to jest procedura 4000?
Kody procedur celnych mogą świadczyć o momencie obowiązku wniesienia opłat celno-skarbowych. Dla przykładu procedura celna 4000 to jeden ze standardowych procesów, która umożliwia dopuszczenie towaru do obrotu po wniesieniu należności celno-podatkowych. Niezależnie od tego, czy stosowane są procedury uproszczone celne, czy standardowe, wspomniane opłaty powinny zostać wniesione w ciągu 10 dni od daty zgłoszenia o powstaniu zobowiązania.
Na czym polega procedura 4200?
Procedura celna 4200 (nazywana także procedurą 42) pozwala na wniesienie podatku VAT należnego dopiero w kraju przeznaczenia. Oznacza to, że gdy do Polski trafia towar nieunijny np. z Turcji, to obowiązkowi zapłaty podatku VAT podlega dopiero klient polskiej firmy mający siedzibę np. na terenie Niemiec, ponieważ dopiero na terytorium naszych zachodnich sąsiadów towar zostanie wpuszczony do obrotu.